Trochę teorii…

- rzeczownik występuje w dwóch liczbach – pojedynczej i mnogiej

- występuje w trzech rodzajach – męski, żeński i nijaki – jednak tutaj nowość: wszystkie rzeczowniki rodzaju żeńskie, mogą również występować w rodzaju męskim; stąd mówi się o rodzaju żeńsko-męskim

- przed każdym rzeczownikiem występuje rodzajnik nieokreślony bądź określony – dzięki nim wiemy jaki rodzaj i formę ma rzeczownik

- odmienia się tylko przez dwa przypadki (na szczęście dla nas!) – Mianownik i Dopełniacz

1. Rodzajniki nieokreślone

Kiedy używamy?

- gdy określamy rzeczownik, o którym mówimy po raz pierwszy bądź gdy odnosi się do rzeczy lub osób nieznanych

2. Rodzajniki nieokreślone:

en – rodzaj męski, rodzaj wspólny (żeńsko-męski)
np. en gutt, en stol

ei – rodzaj żeński
np. ei lampe, ei katt

et – rodzaj nijaki
np. et hus, et vindu

3. Jak tworzymy liczbę mnogą w formie nieokreślonej?

- dodajemy końcówkę -er bądź -r (gdy rzeczownik zakończony jest na samogłoskę)

en gutt – flere gutter
et vindu – flere vinduer
ei/en veske – flere vesker

- zmieniamy samogłoskę występującą w środku rzeczownika; często zamiast końcówki -er dodajemy samo -e

en mann – flere menn
en far – flere fedre

- gdy są zakończone na -er w liczbie pojedynczej, to w liczbie mnogiej mają końcówkę -e

en fisker – flere fiskere
en arbeider – flere arbeidere

- zakończone w liczbie pojedynczej na -er bądź -el mają specjalną formę w liczbie mnogiej

en finger – flere fingrer
en ankel – flere ankler

- jednosylabowe rzeczowniki rodzaju nijakiego nie przyjmują żadnej końcówki

en feil – flere feil
et hus – flere hus

ĆWICZENIE

Aby przyswoić podane wiadomości przed II częścią informacji o rzeczowniku, wpisz rzeczowniki w liczbie mnogiej:

et teppe -
en telefon -
ei/en mor -
en skulder -
en sko -