Dzisiaj będzie o jego określonych formach, a także o odmianie przez przypadki – mam nadzieję, że pamiętacie, że odmienia się tylko przez dwa przypadki – Mianownik i Dopełniacz.

Nie przedłużamy i przystępujemy do NAUKI!

Rodzajnik określony – czyli jaki?

- występuje na końcu wyrazu – przeciwnie do nieokreślonej formy używanej przed rzeczownikiem

- stosowany jest, gdy w jakimś stopniu rzeczownik jest już znany

- w liczbie pojedynczej wygląda następująco:

- en – męski
- a – żeński
- et – nijaki

np.
gutten
jenta/jenten
huset

- w liczbie mnogiej natomiast końcówki wyglądają tak:

- ene – męski, żeński, nijaki

hus – husene
biler – bilene
aviser – avisene

Co w sytuacji, gdy przed rzeczownikiem występuje przymiotnik (końcówka -e)?

Stosujemy wtedy dodatkowy rodzajnik:

den – męski i żeński
det – nijaki
de – liczba mnoga

np. Det gode huset. – Dobry dom.

et hus – det + huset

Została nam jeszcze ostatnia kwestia – odmiana przez przypadki

DOPEŁNIACZ

Tworzymy przez dodanie do formy mianownika końcówki -s we wszystkich rodzajach i liczbach:

en hests            konia
hestens
hesters
hestenes

et hus’               domu
husets
hus’
husenes

Dawka teorii już za nami – mam nadzieję, że kwestia rzeczownika została wyjaśniona.
Odwiedzajcie nas często!