Określając przynależność do podmiotu, używamy zaimków zwrotnych dzierżawczych. Są one identyczne z zaimkami dzierżawczymi, wyjąwszy trzecią osobę liczby pojedynczej i liczby mnogiej. Istniejący dla niej zaimek SIN (swój) odmienia się podobnie jak przymiotnik.

Przyklad:

• sin bil - bilen sin (swój samochód)
• sin/si kone - konen sin (swoja żona)
• sitt hus - huset sitt (swój dom)
• sine penger - pengene sine (swoje pieniądze)

Tak samo jak w wypadku zaimków dzierżawczych, w języku norweskim częściej używa się formy określonej rzeczownika z zaimkiem zwrotnym dzierżawczym następującym po rzeczowniku.

Ćwiczenia:

Uzupełnij zdania odmienionym zaimkiem SIN i rzeczownikiem.

Przykład: Eli tenker på sine barn (barn,lm).

1. Anna tenker ofte på broren sin (en bror).
2. Liker Beate hunden sin (en hund)?
3. Er Monika glad i kattene sine (katter, lm)?
4. Steller Marta planten sin (en plante)?
5. Hvorfor krangler Lukasz med vennen sin (en venn)?